Pomnik króla Parakramabahu – Polonnaruwa
Opis
Posąg króla Parakramabahu to doskonały posąg z widokiem na rozległy zbiornik Parakrama Samudra w starożytnym mieście Polonnaruwa. Postać znajduje się w rejonie kompleksu Pothgul Vihara i została skonstruowana przez króla Parakramabahu I. Rzadko przyjmuje się, że posąg Parakramabahu jest portretem szlachetnego króla. Co więcej, czasami uważa się, że jest to posąg mędrca, Pulathi Rishi. Sama postać została uformowana w gigantyczną skałę w XII wieku naszej ery. Jest to jeden z najlepiej wykonanych posągów kamiennych nawiązujących do tej epoki. Ta rzeźba, wysoka na prawie dwanaście stóp, przedstawia mężczyznę z grobem, ale o mądrym wyglądzie, z na wpół przymkniętymi oczami i smutnym uśmiechem, trzymającego coś, co większość uważa za rękopis, który trzyma w ramionach na wysokości klatki piersiowej.
Mężczyzna ma nagą klatkę piersiową, jeśli nie liczyć nitki przerzuconej przez lewe ramię. Jego ciężar spoczywa na jednej z jego stóp, poniekąd na obu. Archeolog prof. Senarath Paranavithana konkluduje, że posąg ten jest wyrazem władzy i szlachetności, niezależnie od wyjątkowej tożsamości danej osoby i tego, czy jest to oficjalny portret kogoś z tamtych czasów. Jest to jedna z wielu tajemniczych i skłaniających do myślenia rzeźb z Polonnaruwy.
Przeczytaj więcej w szczegółach
Posąg króla Parakramabahu o wysokości 3,4 m pochodzi z XII wieku. Z przeznaczeniem Anuradhapura okresie królestwo przydzielono Polonnaruwie. Następnie powstało kolejne panowanie pod rządami króla Vijayabahu. Król Parakramabahu był osobą, która zgromadziła całą metropolię wraz z infrastrukturą i wszystkimi innymi obiektami. Posąg zdobi majestat i surowe oblicze króla, który trzyma w rękach długi przedmiot. Wygląda na to, że Ola opuszcza podręcznik (Pus kola pota). Król z długą brodą, dużym brzuchem, ale mocnymi ramionami i włosami to unikalne cechy posągu. Znaleziono w Poth Gul Vehera, uznawana ponadto za dawną Bibliotekę dawnej Sri Lanki, statut zasadniczo podtrzymuje tę interpretację. Okrągłe ramiona pokazują, że król jest prawie silny. Prawa noga jest rozluźniona, a lewa jest przez nią podparta. Król po prostu ma na sobie ubranie.