Kościół Świętego Emmanuela – Moratuwa

Opis

Położony w samym sercu Moratuwy na Sri Lance Kościół Świętego Emmanuela jest wyjątkowym symbolem trwałych brytyjskich wpływów kolonialnych w regionie. Dzięki niezwykłej architekturze w stylu neogotyckim ten anglikański kościół jest duchowym sanktuarium społeczności od ponad 125 lat. Jego bogata historia, niepowtarzalny styl architektoniczny i głębokie znaczenie duchowe czynią go integralną częścią tożsamości Moratuwy.

Przeczytaj więcej w szczegółach

Kościół Świętego Emmanuela w Moratuwie jest budynkiem i żywym świadectwem kolonialnej przeszłości tego obszaru i dziedzictwa chrześcijańskiego. Wizja i hojność jednego człowieka, Gate Mudaliyar Jeronis de Soysa, ożywiły ten kościół. Jego filantropia zamieniła marzenie w rzeczywistość, a dziś Kościół Świętego Emmanuela jest symbolem wiary i ducha wspólnoty. Ten artykuł zabierze Cię w podróż przez historię i znaczenie Kościoła Świętego Emmanuela, odkrywając jego pochodzenie, piękno architektury i kluczową rolę, jaką odgrywa w życiu swoich parafian.

Geneza Kościoła Świętego Emmanuela

Jeronis de Soysa, urodzony 19 kwietnia 1797 r., był niezwykłą postacią, której życie było poświęcone ulepszaniu swojej społeczności. Początkowo oddany kapłaństwu buddyjskiemu, różnorodne zainteresowania Soysy w zakresie medycyny, astrologii i religii porównawczej doprowadziły go na wyjątkową ścieżkę. Jego altruizm i zmysł biznesowy umożliwiły mu zgromadzenie fortuny, którą hojnie wykorzystywał na cele humanitarne – bliski związek Soysy z księdzem. William Oakley, misjonarz CMS, i jego zapał misyjny skłoniły Soysę do przyjęcia chrześcijaństwa wraz z rodziną. To nawrócenie rozpoczęło nowy rozdział dla Soysy i społeczności, którego kulminacją była budowa Kościoła Świętego Emmanuela.

Wczesne dni anglikanizmu w Moratuwie

Historia kościoła anglikańskiego w Moratuwie sięga 1799 roku. Na miejscu obecnego cmentarza ogólnego za kościołem Świętego Emmanuela znajdował się niegdyś stary holenderski budynek używany do nabożeństw i edukacji od 1675 do 1815 roku. Obiekt ten, znany jako „Brownrigg Palliya, „nazwany na cześć gubernatora Sir Roberta Brownrigga, był pierwszym kościołem anglikańskim w Moratuwie. Odegrał kluczową rolę we wczesnym propagowaniu wiary anglikańskiej w regionie, od początku odprawiając nabożeństwa w języku syngaleskim.

Sankcjonowanie i budowa nowego kościoła

4 stycznia 1857 roku Gate Mudaliyar Jeronis de Soysa zwrócił się do biskupa Jamesa Chapmana z prośbą o pozwolenie na budowę nowego kościoła w miejscu zniszczonego „Brownrigg Palliya”. Biskup i gubernator Sir Henry Ward, uznając wagę tego projektu, zatwierdzili tę propozycję. 27 grudnia 1857 roku biskup Chapman wmurował kamień węgielny pod Kościół Świętego Emmanuela, rozpoczynając nową erę. Budowa, będąca dziełem miłości, kosztowała ponad 5338 funtów – 5 funtów i została sfinansowana głównie przez Jeronisa de Soysę i jego brata Susewa de Soysę. Do 18 grudnia 1860 roku kościół został ukończony i przekazany biskupowi Jamesowi Chapmanowi, co było świadectwem poświęcenia i wizji jego założycieli.