Kadadora Viharaya
Opis
Położona wśród spokojnych krajobrazów Kadadora w dystrykcie Nuwara Eliya na Sri Lance, Kadadora Viharaya, znana również jako Kadadora Sri Priyabimbaramaya Vihara, była niegdyś świadectwem bogatego buddyjskiego dziedzictwa regionu. Tę świętą buddyjską świątynię spotkał jednak swój niefortunny los z powodu nieustannego pochodu postępu w postaci tamy Kotmale, istotnego elementu Programu Rozwoju Mahaweli, który doprowadził do jej opuszczenia i późniejszej ruiny. Echa jego historii wciąż odbijają się w wodach Zbiornika Kotmale, odsłaniając relikty zapomnianej przeszłości.
Przeczytaj więcej w szczegółach
Tama Kotmale i jej wpływ
W 1979 r. budowa tamy Kotmale zapoczątkowała nową erę rozwoju Sri Lanki w ramach Programu Rozwoju Mahaweli. Ambitny projekt miał na celu wykorzystanie mocy rzeki Mahaweli do nawadniania i wytwarzania energii elektrycznej, co stanowiło krok w kierunku modernizacji. Jednakże postęp często wymusza cenę na kartach historii; w tym przypadku ceną było dziedzictwo stojące na drodze rozbudowy zbiornika.
Zatopione wioski i miejsca kultu religijnego
Gdy wody w zbiorniku Kotmale podniosły się, cały krajobraz uległ przemianie. Około 57 wiosek i 54 miejsc kultu religijnego, w tym czczona Kadadora Viharaya, zostało zanurzonych pod powierzchnią zbiornika, gdy w 1985 r. zaznaczono jego ukończenie. Echa modlitw i kroki wyznawców zostały zastąpione delikatnym pluskiem wody o nowo powstałe brzegi .
Chociaż Kadadora Viharaya leży obecnie w ruinie pod powierzchnią wody, cykliczne przypływy i odpływy poziomu wody czasami pozwalają nam spojrzeć w przeszłość. W okresach suszy lub kontrolowanego uwalniania wody ruiny vihary wyłaniają się ponownie, służąc jako przejmujące przypomnienie duchowego sanktuarium, które niegdyś zdobiło krajobraz.
Zagubione i znalezione: Mahaweli Maha Seya
Władze Mahaweli podjęły znaczące wysiłki, aby uczcić zatopione sanktuaria i świątynie religijne. Rozpoczęto budowę stupy w kształcie bańki, znanej jako Mahaweli Maha Seya. Ta stupa jest wielkim hołdem dla utraconego dziedzictwa i zajmuje drugie miejsce po kultowej Ruwanwelisaya w Anuradhapurze. Jego wzniosła obecność odzwierciedla odporność wiary i determinację, aby zachować dziedzictwo.
Historia Kadadory Viharayi zawiera w sobie słodko-gorzką opowieść o postępie i dziedzictwie, poświęceniu i hołdzie. Ponieważ wody Zbiornika Kotmale skrywają fizyczne pozostałości vihary, ujawniają także trwałego ducha społeczności, która niegdyś znajdowała ukojenie w swoich uświęconych salach. Mahaweli Maha Seya, wznosząca się dumnie nad horyzontem, wiele mówi o znaczeniu pamięci i ludzkim pragnieniu utrzymania historii przy życiu, nawet pośród prądów zmian.
