Pilikuththuwa Raja Maha Viharaya
Pilikuththuwa Raja Maha Viharaya w Pilikuththuwa na Sri Lance to historycznie znacząca i fascynująca starożytna buddyjska świątynia jaskiniowa. To stanowisko archeologiczne, posiadające dowody zamieszkiwania przez ludzi od czasów prehistorycznych, obejmuje wiele obiektów i artefaktów, które odzwierciedlają jego bogatą historię i znaczenie kulturowe.
Oto kilka kluczowych aspektów Pilikuththuwa Raja Maha Viharaya:
Zespół Jaskiń i Jaskinie Skalne: W świątyni znajduje się 99 jaskiń skalnych z półkami ociekowymi rozmieszczonymi na powierzchni 200 akrów. Spośród nich zidentyfikowano 78 jaskiń, co świadczy o rozległym charakterze tego miejsca kultu religijnego.
Znaczenie historyczne i legendarne: Według lokalnego folkloru król Vattagamini Abhaya, znany również jako Valagamba, schronił się w tej świątyni i otaczającym ją gęstym lesie w burzliwych czasach około 1 roku p.n.e. Mówi się, że odzyskał władzę i wrócił do rządów w Anuradhapurze.
Inskrypcje i artefakty: Na stronie znajdują się cztery inskrypcje datowane na okres 3–1 roku p.n.e., oferujące cenny wgląd w kontekst historyczny.
Prathimaghara i sztuka buddyjska: Główna świątynia buddyjska, Prathimaghara, słynie z wyjątkowej sztuki malarskiej z epoki Kandy. Znajdują się w nim gliniane posągi Buddy, naturalne kolory i wizerunki bóstw takich jak Upulvan (Wisznu) i Natha Deva. Jest godne uwagi ze względu na obrazy Bhikkhuni, unikalne dla tej świątyni w Lakdiwa (Sri Lanka).
Wpływy portugalskie i holenderskie: Architektura i projekt Pratimagry z epoki Kandy odzwierciedlają wpływy portugalskiej straży i inspiracje holenderskie, co stanowi świadectwo historycznych interakcji regionu z mocarstwami europejskimi.
Stupy i konstrukcje kamienne: Stupa zbudowana z gliny w starożytnym kamieniołomie w czasach Kandy oraz naturalne, okrągłe kamienne konstrukcje przypominające domy należą do atrakcji architektonicznych.
Naturalne piękno i różnorodność biologiczna: Świątynię otacza piękno przyrody, w tym rzadkie rośliny i winorośle, co przyczynia się do uznania jej za obiekt światowego dziedzictwa kulturowego. Skalisty obszar Balumgala znany jest ze swojego strategicznego znaczenia i naturalnych pułapek.
Historyczne mosty i źródła wody: Na terenie świątyni znajduje się drugi drewniany most na Sri Lance z okresu Kandy, starożytny duży staw, jeziora, naturalne tunele i kanały.
Sala Dharmy i Dzwonnica: Sala Dharmy, zbudowana około sto lat temu z dobrze wypolerowanego czarnego kamienia, oraz wyrzeźbione w kamieniu Dharma mandapa i dharmasana zwiększają wartość archeologiczną tego miejsca. Charakterystyczną cechą jest dzwonnica, również wykonana z czarnego kamienia.
Pilikuththuwa Raja Maha Viharaya jest świadectwem bogatego dziedzictwa kulturowego Sri Lanki, łączącego znaczenie historyczne, znaczenie religijne i naturalne piękno. Jego ochrona i uznanie za stanowisko archeologiczne przez rząd Sri Lanki podkreśla jego znaczenie w kulturowym i historycznym gobelinie kraju.