Kalutara Bodhiya

Opis

Kalutara ma znaczenie historyczne, ponieważ było jednym z 32 miejsc wskazanych przez Arahanta Mahindę Thero królowi Devananpiya Tissa w II wieku pne jako miejsce, w którym zasadzone jest jedno z trzydziestu dwóch drzew świętego drzewa Sri Maha Bodhi w Anuradhapurze, na które król rozszerzył swoją opiekę. W Sinhala Maha Bodhi Wansa, kiedy Portugalczycy podbili nadmorskie prowincje w 1505 r., słynna Kalutara Bodhiya wyszła nienaruszona. W XVI wieku to święte miejsce było wykorzystywane jako fort portugalski. Chociaż podobno Bodhi nigdy nie wyrządzono krzywdy, ludzie nie szanowali tego w tamtym okresie. Później, po zasadzeniu Bodhi na dolnym tarasie Pahala Maluwa przez indyjskiego księcia z kraju Pandya zwanego Wickrama Pandya w 1042 r., Społeczeństwo zaczęło czcić i uważać to miejsce za święte miejsce. Ten książę z Indii został władcą w rejonie Kalutara.

Więcej szczegółów na temat tej atrakcji

Historia Kalutara Bodhiya zaczyna się od legendarnego drzewa Bo w Buddha Gaya. Książę Siddhartha Gautama osiągnął oświecenie pod jego rozłożystymi gałęziami, zamieniając je w czczony symbol obecności Buddy. Wieki później sadzonka pierwotnego drzewa została przywieziona na Sri Lankę przez bhikkhuni Sanghamitta, córkę króla Aśoki i siostrę bliźniaczkę Czcigodnego mnicha Mahindy, który wprowadził buddyzm na wyspę. W 288 rne sadzonka ta została zasadzona w parku Mahamehavana w Anuradhapura, dając początek Sri Maha Bodhi, najstarszemu udokumentowanemu drzewu na świecie.

Zapisana historia drzewa Sri Maha Bodhi, opisana w syngaleskim klasyku literackim Bodhivamsa, ujawnia, że drzewo to rodziło osiem owoców, z których każdy zawierał cztery nasiona. Te nasiona wykiełkowały, dając w sumie 32 sadzonki. Sam Mahinda wyznaczył miejsca do sadzenia tych drzewek, a Kalutara był jednym z wybranych miejsc. Jednak drzewo w Kalutara przetrwało tylko do XV wieku naszej ery.

W 1042 r. Pandyjski książę o imieniu Wickrama Pandyan zasadził drzewo Bo na obecnym dolnym tarasie siedziby Kalutara Bodhi. Ten akt, dokonany podczas jego kadencji jako wicekróla w regionie Kalutara, miał na celu zdobycie poparcia miejscowej ludności, pomimo jego hinduskich przekonań. Z czasem miejsce to stało się święte dla buddystów. W XV wieku Portugalczycy najechali region, co spowodowało spadek opieki nad drzewem, co doprowadziło do jego upadku. Jednak w cudowny sposób odrodził się kilkadziesiąt lat później.

Uznając popularność tego miejsca wśród miejscowej ludności, Portugalczycy przekształcili ten obszar w fort podczas okupacji w XVI wieku. Następnie Holendrzy i Anglicy, którzy poszli w ślady Portugalii, również wykorzystywali teren do celów administracyjnych i wojskowych. W XIX wieku rząd brytyjski planował budowę mostu kolejowego Kalutara, co wymagałoby usunięcia drzewa Bodhi. Jednak dzięki żarliwym protestom prowadzonym przez Sandanayake Upasakę, świeckiego buddystę w rejonie Kalutara, most został zbudowany bez szkody dla czczonego drzewa.

Pochodzenie drzewa Bōdhi

Drzewo Bōdhi jest głęboko czczone przez buddystów ze względu na jego związek z oświeceniem Buddy. Reprezentuje duchowe przebudzenie, mądrość i ścieżkę do oświecenia. Samo drzewo należy do gatunku Ficus religiosa, znanego również jako święte drzewo figowe.

Legenda głosi, że książę Siddhartha Gautama, historyczny Budda, poszukiwał duchowego wyzwolenia i oświecenia. Medytował pod osłoną Drzewa Bōdhi w Buddha Gaya w Indiach, aż osiągnął oświecenie i stał się przebudzonym. To wydarzenie jest uważane za kluczowy moment w historii buddyzmu.

Historia drzewa Bōdhi w Buddha Gaya

Drzewo Bōdhi w Buddha Gaya zyskało ogromną cześć i stało się przedmiotem kultu po oświeceniu Buddy. Nawet za życia Buddy uznano je za święte miejsce. Cesarz Dhammasoka, pobożny buddysta, co roku obchodził święto ku czci drzewa, co wywołało niechęć jednej z jego królowych, Tissarakkha. Próbowała zniszczyć drzewo, wbijając ciernie „mandu” w jego korę, ale w cudowny sposób ponownie wyrosło.

Zniszczenie i odrodzenie pierwotnego drzewa stały się powracającym tematem. Król Puspyamitra zniszczył drzewo w II wieku pne podczas prześladowań buddyzmu, a król Sassanka zniszczył jego zamiennik w VII wieku n.e. Obecne drzewo Bōdhi w Buddha Gaya zostało zasadzone w 1881 roku przez brytyjskiego archeologa, zastępując poprzednie, które zmarło ze starości.

Drzewo Bōdhi na Sri Lance

Theri Sanghamitta, córka cesarza Dhammasoki, przywiozła na Sri Lankę sadzonkę pierwotnego Drzewa Bōdhi. W towarzystwie Czcigodnego Mahindy Mahā Thery wyruszyła w podróż, która prowadziła ją przez różne miejsca, aż dotarła do Anuradhapury na Sri Lance. Po drodze sadzonka była pielęgnowana i chroniona.

W 288 roku n.e. drzewko zostało uroczyście posadzone w Parku Mahamevna w Anuradhapurze. Ponieważ oryginalne drzewo Bōdhi w Bihar zostało zniszczone, Sri Maha Bōdhi w Anuradhapura wyróżnia się tym, że jest najstarszym żyjącym udokumentowanym drzewem na świecie. Jego historyczne znaczenie jest zapisane w Bōdhi Vansa, klasycznym tekście szczegółowo opisującym historię Drzewa Bōdhi.

Sadzonka przyniesiona przez Theri Sanghamittę wydała osiem owoców, z których każdy zawierał cztery nasiona. Nasiona te zostały zasadzone w różnych miejscach na Sri Lance zgodnie z instrukcjami Czcigodnego Maha Mahindy Thery. Lista miejsc, w których sadzonki zostały posadzone, obejmuje Malwessa Vehera, Polonnaruwa, Ruhunu Rata Magama, Mahiyanganaya i wiele innych. Te potomne drzewa służyły jako symbole oryginalnego Drzewa Bōdhi i odegrały kluczową rolę w buddyjskiej pobożności.

Zaufanie Kalutara Bodhiya

Kalutara Bodhiya Trust (KBT) odegrał kluczową rolę w przekształceniu Kalutara Bodhiya w sanktuarium religijne. W 1931 roku założono Towarzystwo Buddyjskie Kalutara, aby chronić dobrobyt buddystów i promować rozwój buddyzmu w regionie. Po uzyskaniu przez Sri Lankę niepodległości w 1948 r. Sir Cyril de Soysa, wybitny prawnik, senator i notariusz, wezwał rząd premiera DS Senanayake do zapewnienia, że miejsce to będzie wykorzystywane wyłącznie do celów religijnych.

Wideo