Oto lista ogrodów botanicznych na Sri Lance. Królewskie Ogrody Botaniczne -Kandy, Hakgala Gardens - Nuwara Eliya, Seethawaka Wet Zone Garden -Avissawella, Mirijjawila sucha strefa ogrodu botanicznego - hambantota, Ogrody botaniczne - Gampaha
Królewskie Ogrody Botaniczne Peradeniya zostały założone w 1843 roku, a te wspaniałe ogrody zostały zasadzone przez przywódców brytyjskich kolonialistów, gdy Królestwo Kandy było pod ich władzą. Ze swoją wyjątkową i dumną historią, pokręconą kolonializmem i rozwojem technicznym, ogród jest postrzegany jako ważny narodowy atut wyspy Sri Lanki.
Ogród botaniczny Seethawaka Wet Zone powstał na Sri Lance, służąc jako region obserwacyjny i strefa chroniona dla odsłoniętych i bezbronnych endemicznych gatunków roślin w regionie lasów deszczowych Sinharaja. Dziedzina ta stanowi również wzmocnioną uprawę kwiatów eksportowych, ochronę ex situ mokrych roślin nizinnych oraz uprawę bambusa. Park został otwarty dla publiczności pod koniec października 2014 roku i jest to najnowocześniejszy ogród botaniczny na Sri Lance.
Ogrody botaniczne Haggala zostały założone w 1861 roku w celu eksperymentowania i ulepszania uprawy Cinchona na Sri Lance. Pola w górach wśród plantacji herbaty Sri Lanki w dystrykcie Nuwara Eliya znajdują się wzdłuż Badulla Road, 9,5 km na południowy wschód od Nuwara Eliya.
Ogród botaniczny Henarathgoda znajduje się w pobliżu Gampaha, około 450 m od stacji kolejowej Gampaha, przy głównej drodze Gampaha-Minuwangoda. Został założony w 1876 roku przez Brytyjczyków w celu prowadzenia operacji na egzotycznych zakładach przemysłowych, takich jak guma, oraz badania bogactwa roślin i rozwoju gospodarki na tym terytorium. Ogród składa się z szerokiego rodzaju roślin, a wiele z nich pochodzi z każdego zakątka tropikalnych stref klimatycznych i obejmuje ziemię o powierzchni 43 akrów.
W tym ogrodzie po raz pierwszy zasiedlono główne drzewo kauczukowe importowane na Sri Lankę. Zawierała pierwsze sadzonki brazylijskiego drzewa kauczukowego, jakie kiedykolwiek skolonizowano w Azji po tym, jak nasiona wygrzebane z Pará w Santarém w Brazylii przez brytyjskiego odkrywcę Sir Henry'ego Alexandra Wickhama sprowadziły na Sri Lankę z Królewskich Ogrodów Botanicznych w Kew. Brytyjscy naukowcy zbadali ich testów na Sri Lance z powodu załamania się prób kauczuku w Indiach. Odkryli, że Cejlon oferuje takie same warunki środowiskowe jak Amazonia. Drzewa te zakwitły w 1880 roku, a od następnego roku nasiona kauczuku były rozprowadzane po całym kraju i niektórych innych koloniach brytyjskich w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej.
Dry Zone Botanic Gardens w Mirijjawila to wiodący ogród botaniczny na Sri Lance, zaprojektowany przez lokalnych ekspertów. Główny ogród botaniczny zbudowany po Ogrodzie Botanicznym w Gampaha został zbudowany 130 lat temu. Ten wiodący ogród botaniczny na Sri Lance powstał w strefie półpustynnej, aby jednym z głównych celów było utrzymanie roślin w strefie półpustynnej i suchej ex situ. Inne główne cele to prowadzenie badań nad roślinami i wspieranie rozwoju gospodarczego w regionie.
Dry Zone Botanic Gardens to najbardziej wszechstronny ogród botaniczny na Sri Lance pod względem powierzchni, a jego powierzchnia wynosi 300 akrów. Obszar wyznaczony pod projekt rafinerii ropy naftowej został wdrożony w celu utworzenia ogrodów botanicznych Dry Zone w 2006 roku. Teren ten został potraktowany kolczastymi krzewami i opuszczonymi ziemiami Chena, kiedy wyznaczono go na rozwój ogrodu botanicznego. Kilka dekad wcześniej na tych ziemiach uprawiano bawełnę. To byłby główny powód, dla którego w okolicy zamiast lasu występują kolczaste krzewy. Ale ogród botaniczny ma kilka naturalnych krzewów, aby pokazać istniejące rośliny i prowadzić badania.
