25 miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze

Ruwanweliseya to jedno z miejsc, które warto odwiedzić w Anuradhapurze

Anuradhapura, pierwsza stolica Sri Lanki, znana nawet jako Święte Miasto Anuradhapura, znajduje się w północno-środkowej prowincji Sri Lanki. Anuradhapura słynie ze stanowisk archeologicznych, cywilizacji, jedzenia i atrakcji umieszczonych w kultowym miejscu dziedzictwa.

Anuradhapura to święte miasto założone w IV wieku pne Miejsce światowego dziedzictwa UNESCO od 1982 roku pod nazwą Świętego Miasta Anuradhapura. Centrum buddyzmu Theravada przez wiele stuleci. Buddyzm Theravada jest rozwidleniem buddyzmu opierającym się na najstarszym pisemnym tekście buddyjskim swojej wiary.

Miasto Anuradhapura było stolicą etnicznej społeczności syngaleskiej od IV wieku pne do początku XI wieku naszej ery. Przez cały ten czas pozostawało jednym z najbardziej stabilnych ośrodków władzy politycznej w Azji Południowej.

To wczesne miasto jest uważane za święte dla świata buddyjskiego. Miasto ma znaczenie religijne, ponieważ zachowało się w nim odcięcie „drzewa oświecenia”, figowca Buddy, które w III wieku pne niósł Sanghamitta – twórca szeregu buddyjskich mniszek.

Sztuczne jeziora rozciągające się wzdłuż horyzontu, stupy, które sięgały nieba i pełniły funkcję transmisji danych, domy na skałach ozdobione misternymi rzeźbami, wodne ogrody i futurystyczne ustawienia technologii i gwiezdnych wrót to tylko kilka festiwali budowlanych starożytnych Syngalezów.
Wzbogacony buddyzmem sprowadzonym z Indii około trzy tysiące lat przed tym, jak technicy i rzemieślnicy ze Sri Lanki zbudowali w starożytnym społeczeństwie unikalne, zapierające dech w piersiach konstrukcje. Sformułowane z cegieł i wyrzeźbione w kamieniach, te produkcje obserwowane w starożytnym mieście Anuradhapura nadal zadziwiają świat. Oto niektóre z najlepszych miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze.

1. Drzewo Jaya Sri Maha Bodhi

UNESCO uznało święte miasto Anuradhapura za światowe dziedzictwo. Wstępną analizą, aby historyczne miasto Anuradhapura stało się świętym miastem, była Jaya Sri Maha Bodhi.
Zgodnie z udokumentowanymi dowodami, to święte drzewo znajdowało się w starym Królewskim Parku Maha Megha Vana w Anuradhapura w „Unduvap” (grudzień), 236 pne. Święte drzewko Bodhi zostało uroczyście zabrane tutaj przez Arahanta Sanghamitta Maha Tam, pod przewodnictwem Arahanta Mihindu Maha Thero. Król Devanampiyatissa, który rządził Sri Lanką, zasadził to drzewo Bodhi z królewskim widowiskiem w Królewskim Parku Maha Megha Vana poświęconym wielkim mnichom. Obecny wiek Anuradhapura Jaya Sri Maha Bodhi wynosi 2247 lat.
Dlatego najbardziej ukochanym drzewem atmosfery z spisaną historią jest Jaya Sri Maha Bodhi z Anuradhapury. Więcej szczegółów

2. Stupa Ruwanwelisaya

Ruwanwelisaya Stupa to spora biała stupa, która jest starsza niż stupa Jetavanarama o ponad 1000 lat. Król Dutugemunu, który został królem po pokonaniu króla Elary, zarządzał jego budową w 161 rpne Z żalem nie żył wystarczająco długo, aby zobaczyć jego osiągnięcie. Lśniący biały budynek jest dość rozległy, ma wysokość 91,4 metra i obwód 290 metrów. Jest to druga co do wielkości stupa w Anuradhapurze i pozostaje wpływowym miejscem kultu. Więcej szczegółów

3. Jetawanaramaya

Jetawanaramaya została zbudowana przez króla Mahasena (276-303 o.P.). Król Mahasen był wyznawcą buddyzmu mahajany. Jetavanarama jest wyjątkowa ze względu na swoją ogromną stupę. Teren, w którym znajduje się Jetavanarama, odnosił się wcześniej do Parku Nandana. Jest to obszar, w którym Thera Mahinda głosił Dhammę przez siedem kolejnych dni. Zakończone wszystkimi strukturami wymaganymi dla klasztoru, tutejsze budynki, oprócz tych zbudowanych przez króla Mahasena, zostały zbudowane przez Kitisirimevana (303-331 ne) i królów, którzy pracowali nad nim. Więcej szczegółów

4. Świątynia Isurumuniya

Isurumuniya Viharaya znajduje się w pobliżu Tisa Wewa w Anuradhapurze. Do jaskini przymocowana jest Viharaya, a powyżej znajduje się skała. Postawiono na nim małą stupę. Isurumuniya słynie z kamiennych rzeźb, a ta uznawana za Isurumuniya Lovers jest najbardziej podziwianą i znaną na całym świecie. Różne rzeźby przedstawiają Jeźdźca, Staw słoni i rodziny królewskiej.
Isurumuniya Viharaya została zbudowana przez reżim Devanampiya Tissa, który rządził starożytną stolicą Anuradhapurą. Świątynia została stworzona jako duchowy kompleks dla niedawno zorientowanych mnichów.
Niektórzy uważają, że kochankowie Isurumuni są przedstawicielami hinduskich bogów Śiwy i Parwati. Jednak według dr Paranawithany uważa się, że jest to przedstawienie księcia Saliya, syna króla Dutugemunu i Asokamali, biednej kobiety, którą książę przedkładał nad tron.
Kąpiące się słonie to różne kamienne rzeźby, które są preferowane przez kilka osób i robią niezwykłe wrażenie, gdy wchodzisz na teren świątyni. Ale rzeźby różnią się reprodukcją. Przyjmuje się więc, że dzieło wykonało dwóch artystów w różnym wieku, różnymi technikami.
Człowiek i koń jest nieco niejednoznaczny, a mężczyzna siedzący obok konia jest wyrzeźbiony w skale nad stawem. Mężczyzna siedzi w „pozycji króla”. Jego lewa ręka rozciąga się pionowo pod miejscem, w którym dłoń jest umieszczona dłonią w dół. Jego prawa ręka spoczywa na prawej nodze zgiętej w kolanie. Więcej szczegółów

5. Gwiezdne Wrota Starożytnej Anuradhapury

W starożytnym mieście Anuradhapura znajduje się niezwykły i niewyjaśniony artefakt starej cywilizacji Si Lanki, zbudowany na skale w Ranmasu Uyana, znany również jako Park Złotej Rybki. Ten artefakt nazywa się Sekwala Chakraya, ponadto identyfikowany jako Gwiezdna Brama Sri Lanki. Magul Uyana, Królewskie Ogrody Przyjemności, leżą na dużych kamieniach skalnych i kilku jaskiniach. Na stromej skale tych głazów wyryty jest zagadkowy widok: duży okrągły diagram o rozpiętości prawie dwóch metrów średnicy.
Koło jest wypełnione różnymi symbolami i wzorami - liniowymi i okrągłymi. Najbardziej bezpośrednią wzmianką o tym zakrzywieniu arterii był HCP Bell, pierwszy komisarz archeologiczny Sri Lanki (1890-1912). Zostało to przypisane w jego raporcie z badań archeologicznych z 1901 r. Prowincji północno-środkowej i centralnej. Łączy się to z pracami eksploracyjnymi, które prowadził na terenie wokół świątyni Isurumuniya. Więcej szczegółów

6. Kompleks leśnych klasztorów buddyjskich Vessagiriya

Kompleks leśnych klasztorów buddyjskich Vessagiriya został zbudowany w III wieku pne przez króla Devanampiyatissę. W kompleksie znaleziono dwadzieścia trzy przypadki. Z legendy wynika, że miał być większy niż obecnie, gdyż skały z tego miejsca wykorzystano do innych budowli w późniejszych etapach.
Uważa się, że nazwa Vessagiriya nadal pochodzi od sanskryckiego słowa Vaishya i syngaleskiego słowa Giri. Vaishya jest jedną z kast władzy w kulturze indyjskiej, która służy ludziom w biznesie i kupcom. Giri to syngaleskie słowo oznaczające wzgórze. Stąd Vaishya Giri oznaczałoby górę ludzi w przemyśle i handlarzy. Sugeruje to również, że mieszkający tu skromni mnisi byliby kupcami w swoim świeckim życiu.
Inskrypcje wyryte na kamieniach przez mnichów i entuzjastów ujawniają historię Vessagiriyi. Według starożytnych zapisów, Arahat Mahinda Thero, który założył buddyzm na Sri Lance, wyświęcił 500 Vaishyan w Vessagiriya. Nadal istnieją płaskie granitowe powierzchnie, na których odpoczywali ascetyczni mnisi.
Vessagiriya był uważany za znanego wcześniej jako Issarasamanarama w czasach króla Devanampiya Tissa. Więcej szczegółów

7. Posąg Buddy Samadhi

Posąg Buddy Samadhi w Anuradhapura jest jedną z najlepiej zachowanych postaci w kraju. Słynie z tego, że wyznacza poprzeczkę, na tle której znajdują się wszystkie inne tego rodzaju posągi. Wiek posągu Buddy Samadhi pochodzi z III lub IV wieku naszej ery, chociaż jego producent i orędownik są nieznani. Jednak park Mahamewna eskortował się z powrotem do III wieku pne i był jednym z najbardziej zaawansowanych hojnych ogrodów w kraju, sponsorowanym przez króla Mutasivę. Obecny posąg Buddy Samadhi ukazuje go w stanie zamyślenia, z jedną ręką na drugiej na swoim siedzeniu w mudrze dhjany, geście pokoju. Jego stopy są złączone w pozie veerasana. W sumie jest to gigantyczny posąg, wysoki na siedem stóp i trzy cale. Ponieważ jest mocno odrestaurowany, wielu uważa, że nieco stracił swoją początkową wartość. Szczególnie w nosie, po zniszczeniu w XIX wieku, trzeba było to naprawić za pomocą cementu. Więcej szczegółów

8. Stupa Abhayagiri

Stupa Abhayagiri w Anuradhapurze, druga pod względem liczebności stupa na Sri Lance, została zbudowana przez króla Vattagamini Valagambę (89-77 pne). Trwa to do obszaru około 200 hektarów. Według Bhikkhu Fa-Hsien, który podróżował po Sri Lance w V wieku, w Mahavihara mieszkało trzy tysiące mnichów, aw Abhayagiri pięć tysięcy.
Rozwój Abhayagiri osiągnął swój szczyt za panowania króla Mahasena i był rdzeniem buddyzmu mahajany. Buddyjskie budowle znalezione na przedmieściach Abhayagri pokazują, że kompleks ten był istotną instytucją edukacyjną zarówno regionalnie, jak i globalnie. Więcej szczegółów

9. Sandakada Pahana (Kamień Księżycowy)

Sandakada Pahana, zwana także Moonstone, to półokrągła kamienna płyta, zwykle spotykana na dole schodów starożytnych miejsc religijnych i wszelkich starożytnych pałaców królewskich na Sri Lance. Jest to nowatorskie dzieło starożytnej architektury syngaleskiej. Kamień księżycowy umieszczony w Pałacu Mahasena jest najbardziej eleganckim i najlepiej zachowanym kamieniem księżycowym znalezionym na Sri Lance.

Symbole i ich kombinacja opisują ogromne znaczenie religijne. Prof. Senarath Paranavithana przedstawił cieszącą się dużym zaufaniem interpretację.

Według jego oświadczenia,
Kamień Księżycowy oznacza cykl Sansary.
Poziom symbolizuje światowe pasje Thanha
Lotos reprezentuje ostateczne osiągnięcie nirwany.
Słoń, byk, lew i koń reprezentują narodziny, rozkład, chorobę i śmierć.
Łabędzie oznaczają rozróżnienie między dobrem a złem.
Więcej szczegółów

10. Eth Pokuna (staw ze słoniami)

Eth Pokuna, zwany także Stawem Słoni, to ogromny sztuczny staw położony w pobliżu Lankaramaya Anuradhapura. Ten staw ma 159 metrów długości, 52,7 metra średnicy i 9,5 metra głębokości, z 75 000 metrów sześciennych objętości wody.
Woda do tego stawu została dostarczona ze zbiornika Periyamkulama przez system podziemnych dróg wodnych i nadal można zobaczyć część linii wodnych zbudowanych z płyt skalnych.
Te podziemne drogi wodne nadal działają po tylu setkach lat, aw 1982 roku, po obfitej porze deszczowej, można było zobaczyć wodę przelewającą się tymi kanałami ze zbiornika Periyamkulama.
Zbiornik ten był używany przez mnichów z klasztoru Abayagiri, których było ponad pięć tysięcy kapłanów. Więcej szczegółów

11. Stupa Lankaramy

Stupa Lankarama została zbudowana przez króla Valagambę w starożytnym miejscu w Galhebakada we wczesnym królestwie Anuradhapura na Sri Lance. Nic nie wiadomo o dawnej formie stupy, później ta została odnowiona. Ruiny przedstawiają rzędy kamiennych filarów i nie ma wątpliwości, że wokół stupy vatadage zbudowano dom, aby go objąć. Okrągły dziedziniec stupy wydaje się mieć trzy w okolicy. Średnica stupy wynosi 14 m. Dziedziniec ma okrągły kształt, a średnica wynosi 406 m. Więcej szczegółów

12. Muzeum Abhajagiriji

Muzeum Abhayagiriya powstało w obrębie starożytnego kompleksu klasztornego Abhayagiriya w Anuradhapurze. Zostało otwarte dla publiczności 13 czerwca 1992 roku. Muzeum, zaprojektowane na planie dawnego klasztoru Panchavasa, zostało wybudowane przez Centralny Fundusz Kultury przy pomocy ekonomicznej Chin. Muzeum Abhayagiriya zostało sklasyfikowane jako „Kompleks kulturowy Mahatissa-Faxian” dla upamiętnienia Ven. Kupikkala Mahatissa, pierwszy główny administrator Abhayagiri Maha Vihara i Ven. Fa-Xian , chiński mnich buddyjski, który studiował buddyzm w Abhayagiri Maha Vihara od 411 do 412 rne. Koncentruje się na kompleksie archeologicznym Abhayagiriya.
Głównym celem tego muzeum jest pokazanie poprzez artefakty odzyskane z Abhayagiriyi, że Sri Lanka była zamożnym krajem, który kwitł dzięki stosunkom międzynarodowym i krajem, w którym sztuka i technologia harmonizowały w zadziwiający sposób. Więcej szczegółów

13. Thuparamaya Dagoba

Ta stupa jest najstarszą stupą na Sri Lance. Chociaż nie jest tak ważna jak inne stupy w Anuradhapurze, jest święta, ponieważ zawiera relikt obojczyka Buddy. Konstrukcja, którą widzimy dzisiaj, to całkowita renowacja, która została przeprowadzona w 1862 roku, chociaż niektóre z oryginalnych kolumn nadal stoją w głównym budynku.
Król Devanampiyatissa po raz pierwszy zbudował Thuparama Dagoba w IV wieku, aby pomieścić relikwię obojczyka. Inne części z oryginalnej dagoby zawierają podstawy filarów, kamienne rzeźby, ruiny świątyni i doskonały kamień księżycowy. Więcej szczegółów

14 . Kuttam pokuna (podwójny staw)

Kuttam Pokuna Twin Ponds to zestaw stawów z ciosanego kamienia położonych w pobliżu klasztoru Abhayagiri. Bazy w dystrykcie Anuradhapura na Sri Lance.
Uważa się, że historia basenów została zbudowana za czasów króla Aggabodhi I (564-598 ne) na użytek mnichów buddyjskich ze społeczeństwa Kapara Mula. Chociaż niektórzy twierdzą, że mniejszy basen ma lepsze funkcje niż większy basen. W związku z tym uważają, że te dwa baseny nie były planowane i budowane w tym samym czasie.

Baseny Dwa baseny są prostokątne i zbudowane poniżej poziomu gruntu. Jeden z basenów jest mniejszy od drugiego, a oba dzieli wąski korytarz. Oba baseny mają tę samą szerokość, ale różne długości. Wymiary skracają się ku dołowi kolekcji. Na poziomie gruntu większy basen ma 132 stopy, a mniejszy 91 stóp. Szerokość obu zbiorników wynosi 51 stóp. Więcej szczegółów

15. Posąg Buddy Awkana

Posąg Buddy Awkana jest najwyższą starożytną rzeźbą Buddy na Sri Lance o wysokości 12 metrów Posąg w pozycji stojącej zbudowany w V wieku. OGŁOSZENIE. Uważana za arcydzieło Sri Lanki, wczesna ikonografia jest wyrzeźbiona z naturalnego kamienia skalnego. Po drodze do Awkany miniesz podjazd wraz z buntem Kala wewa. Posąg Buddy Awkana znajduje się około 180 kilometrów na północ od Kolombo lub 30 km na północny zachód od Dambulla, w pobliżu zbiornika Kala wewa. Można do niego dojechać z Dambulla, Anuradapura, drogą Kekirawa.
Według Mahawansha, posąg Awkana miał zostać zbudowany w V wieku za panowania króla Dhatuseny (455-473 rne) i pod jego rządami. Więcej szczegółów

16. Park Narodowy Kalawewa

Park Narodowy Kalawewa został ogłoszony parkiem narodowym w 2015 roku; obejmuje imponujące zbiorniki wodne Kalãwewa i Balaluwewa zbudowane przez króla Dhatusena w V wieku. Ten park o powierzchni ponad 6000 hektarów jest domem dla słoni, ale ma krytyczną cechę - stado ma wielką grupę kłów, samców słoni z kłami (kość słoniowa). Ma je tylko około siedem procent populacji samców słoni, co sprawia, że kły są szlachetnym widokiem.

Kiedy poziom wody spada z koryt zbiorników w strefie suchej, odsłania się bujna łąka, o którą słonie często pytają. Stada osiadłe i stada wędrowne z pobliskich lasów gromadzą się, aby mieć trawę. Ponieważ Park jest otwarty tylko w porze suchej, szanse na takie obserwacje są bardzo zachęcające. A to oprócz rozpoznawania dużych stad bocianów szerokodziobych.

Około października – listopada nadchodzą monsuny, a murawy znikają, ustępując miejsca wypełnionym zbiornikom wodnym. Podczas gdy rezydujące stada słoni pozostają, słonie wędrowne powracają. Piękne drzewa kumbuk i roślinność Parku uzupełniają zbiorniki wodne, ptactwo i rustykalne otoczenie. Więcej szczegółów

17. Mihintale

Mihintale to szczyt wzgórza w pobliżu Anuradhapury na Sri Lance. Sri Lanki uważają, że było to miejsce spotkania buddyjskiego pustelnika Mahindy z królem Devanampiyatissą, które zainaugurowało pojawienie się buddyzmu na Sri Lance. Obecnie jest miejscem pielgrzymek i miejscem kilku pomników religijnych i opuszczonych budowli. Według Mahavamsy, Thera Mahinda (syn indyjskiego cesarza Aśoki) przybył na Sri Lankę w dzień pełni księżyca Poson (czerwiec) i spotkał króla Devanampiyatissę, głosząc doktrynę królowi i jego ludowi. Buddyści ze Sri Lanki czczą tradycyjne miejsce, w którym odbyło się to spotkanie. Więcej szczegółów

18. Zbiornik Tissa Wewa

Król Devanampiya Tissa zbudował zbiornik Tissa Wewa w III wieku pne Został on wyprodukowany w celu zaopatrzenia w wodę stolicy Anuradhapury, w tym Ogrodów Królewskich położonych tuż nad zaporą wewa, oraz zapewnienia bardzo potrzebnych opadów atmosferycznych na polach ryżowych w okolicy. Życie przy starej Tissa Wewa w Anuradhapurze pozostaje takie samo jak w minionych latach, a jezioro nadal działa jako istotna pomoc dla mieszkańców tego regionu.
Jeśli poziom wody w Tissa Wewa jest poniżej, poranny spacer nad brzegiem daje doskonały wgląd w wiejskie życie w okolicy. Rybacy łowią sieci w swoich połowach Wew Maalu (małych ryb jeziornych), pasterze bydła zabierają swoje bydło, aby żerowało na trawach.

Dla obserwatorów ptaków, takich jak my, scena jest przyjemna. Czaple, czaple siwe, kormorany, szczudła czarnoskrzydłe, pelikany, malowany bocian, aw sezonie migranci, tacy jak sieweczki Kentish, sieweczki rzeczne, jaskółki płomykówki, brodźce i inne, które często odwiedzają jezioro, są prawdziwą ucztą do obserwowania. Więcej szczegółów

19. Starożytny kamienny most (Gal Palama)

Starożytny most Malwathu Oya w Anuradhapurze został zbudowany z kamiennych bloków; to nie jest cała kolumna, ale najlepiej jej niewielka część. Regionalnie ten starożytny kamienny most jest uznawany za Gal Palama. Początkowo został zbudowany nad Yodha Ela, kanałem i ujściem wody, które doprowadzały wodę z pobliskiego zbiornika do podlewania sąsiednich pól ryżowych. Ale teraz pod mostem nie ma już Yodha Ela i na przemian mniejszy, nowszy szlak wodny.
Istnieją dwa takie starożytne kamienne mosty, jeden nad drogą wodną, a drugi nad Malwathu Oya, centralną rzeką, która zasila region. Oba prawdopodobnie pochodzą z późnej ery Anuradhapura; randki są niepożądane. Więcej szczegółów

20. Dom obrazu Jethawanarama (Palimage)

Image House Znany również jako Palimage, najbardziej znany dom obrazów znajdujący się w kompleksie klasztornym Jethawanarama w Anuradhapura, znajduje się na zachód od stupy Jethawanarama. Jest to sklepiony dom z obrazami znany jako gedige. Wysokie na osiem metrów solidne boczne słupki drzwi ustępują miejsca relikwiarzowi z dwudziestu pięciu komór (yantragala) i lotosowemu cokołowi z wizerunkiem Buddy. Ten sklepiony typ domu jest kontynuowany w Polonnaruwa: dom obrazu Thuparama, Lankatilaka i Tivanka. Więcej szczegółów

21. Starożytny szpital (Vedhala)

Vedahala – Starożytny Szpital u podnóża góry w Mihintale.
Wraz ze wzrostem mnichów i pobożnych świeckich pojawiła się nieunikniona potrzeba szpitala. Tak więc, główny szpital w Mihintale został założony przez króla Sena, drugi (853-887 AC) w Mihintale. Opis powstał na podstawie znalezionej na miejscu inskrypcji z X wieku.
Obecnie przy wejściu na teren Mihintale można zobaczyć ruiny szpitala z odrestaurowanym układem. Przy wejściu do Szpitala znajduje się Dziedziniec Zewnętrzny składający się z czterech pomieszczeń:
Pokój konsultacyjny
Pokój do przygotowania
Przechowywanie lekarstw
Pokój do kąpieli w gorącej wodzie
Na końcu zewnętrznego dziedzińca, od północy, znajduje się główny budynek: czworokątny dziedziniec z małą kapliczką pośrodku. Pomieszczenia rozmieszczone są na dwuwysokim podeście ze wszystkich czterech stron Dziedzińca Centralnego. Pokoje wychodzą na świątynię, która znajduje się na dziedzińcu. Powierzchnia każdego pokoju to około 100 metrów kwadratowych. Pokoje otwierają się na wewnętrzną werandę, dzięki czemu wszystkie cele są otwarte. Więcej szczegółów

22. Posąg Buddy Sasseruwa

Posąg Buddy Sasseruwa znajduje się 11 km na zachód od posągu Buddy Aukana na kamienistej górze ze ścieżką składającą się z 300 stopni, spoczywa kolejna stojąca rzeźba Buddy. Jak przy posągu Aukana, o czym świadczą otwory na belki wykute w skale wokół niego. Grasujący drawidyjscy wrogowie z południowych Indii zniszczyli tę osłaniającą konstrukcję i wszystkie inne budynki.
Istnieją niekompletne prace od stóp do głów posągu: dekoracja nad głową „Siraspata” nie została wyrzeźbiona w skale; jedno z uszu jest niekompletne; ostateczny blask szaty Buddy nie został wykonany; fundament to tylko nieozdobiony kwadratowy blok skalny.
Dwie legendy łączą posąg Buddy Sasseruwa z Buddą Aukana. Po pierwsze, niektórzy twierdzą, że pęknięcia na tułowiu posągu podczas budowy skłoniły rzemieślnika do porzucenia go i stworzenia nowej rzeźby w Aukana. Więcej szczegółów

23. Świątynia Haththikuchchi

Świątynia Haththikuchchi znajduje się około 3,5 km na zachód od Mahagalkadawala na drodze Anuradhapura-Kurunegala-Padeniya, Rajanganaya i Giribawa Divisional w dystrykcie Anuradhapura. Ta sieć kamiennych pagód została zbudowana za czasów króla Devanama Piyatissa i można ją obserwować pośród pięknych stawów i flory oraz bujnej zieleni i naturalnych skał. Obecnie przyjmuje się, że król Sirisangabo, który rządził w Anuradhapurze, oddał swoją głowę. Na tym obszarze znaleziono kilka badań archeologicznych dowodów z nim związanych. Król Sirisangabo, który kontrolował Anuradhapurę, opuścił królestwo i medytował w tym miejscu. Opowieść głosi, że król oddał głowę biednemu człowiekowi, który wyszedł zza grobu, a on przejął prowadzenie przed bratem króla, Gotabhaya. Według zapisów, po tym, jak król przybył na te tereny i potwierdził, że powstała Stupa z Vatadage i drzewem Bodhi. Istnieje wiele odpowiednich czynników i znaków na tej stronie, aby to udowodnić od III wieku pne. Dowody archeologiczne sugerują, że miejsce to było odnoszącym sukcesy miejscem buddyjskim aż do X wieku. Staw na skale, na którą nigdy nie ma wpływu słońce ani księżyc, zarezerwowana pavva jak kamienna pułapka, świątynia, Bodhi Ghara to najbardziej widoczne cuda archeologiczne w tym miejscu. The Katedra Archeologii Sri Lanki należy również polecić załodze za ich nieustanne próby ochrony i zarządzania tym miejscem. Więcej szczegółów

24. Sila Chethiya dagoba (kujja thissa Dagoba)

Stupa Sila to stanowisko archeologiczne położone w pobliżu Ruwanweli Seya, ale nie zyskało zbytniego uznania wśród turystów i pielgrzymów przemierzających Anuradhapurę. Ta Dagoba znajduje się naprzeciwko Ruwanweliseya, około 2 km od stacji kolejowej w Anuradhapura. Uważa się, że ta Dagoba została zbudowana za króla Saddhatissy, który rządził Anuradhapurą w okresie 119 - 137 pne. Według Mahavansa i Manorathapurani, szczątki Arahanta Kujjatissy lewitowały i przeniosły się do miejsca, w którym znajduje się selachethiya, i dokonały wielkiego cudu. Uważa się, że ta Dagaba ma cechy architektoniczne związane z późną erą Anuradhapura. Jeśli odwiedzasz Anuradhapurę, nie zapomnij sprawdzić tego historycznego miejsca. Więcej szczegółów

25. Kaludiya Pokuna (staw z czarną wodą)

Kaludiya Pokuna to staw położony w Mihintale, Anuradhapura. Przedstawia dowody posiadania jednego z najbardziej wyjątkowych projektów napędzanych wodą w monarchii syngaleskiej. Staw jest jednym z trzech zachowanych stawów młyńskich i dróg wodnych, które oddychają nowoczesnością w okolicy. Staw, założony u podnóża zachodnich zboczy Mihintale, otoczony jest czymś, co uważa się za pozostałości stupy i klasztoru. Staw otrzymuje swoją nazwę, ponieważ przez większość czasu wydaje się ciemny z powodu drzew i krzewów w pobliżu dżungli. Więcej szczegółów

Sugerowana lektura: Najatrakcyjniejsze miejsca do odwiedzenia na Sri Lance

Artykuł autorstwa
Ravindu Dilshan Illangakoon
Jako współzałożycielka i szefowa treści w Sri Lanka Travel Pages dbam o to, aby każdy publikowany przez nas post na blogu był NIESAMOWITY.