Anuradhapura, pierwsza stolica Sri Lanki, to miejsce przesiąknięte historią i kulturą. Znane jako Święte Miasto Anuradhapura, położone jest w północno-środkowej prowincji Sri Lanki. Anuradhapura słynie ze swoich stanowisk archeologicznych, starożytnej cywilizacji, kulinarnych przysmaków i atrakcji prezentujących jej bogate dziedzictwo. To miasto ze swoją kultową scenerią historyczną oferuje niepowtarzalny wgląd w chwalebną przeszłość Sri Lanki. W tym artykule odkryjemy najlepsze miejsca do odwiedzenia w Anuradhapurze, zapewniając kompleksowy przewodnik po jego najważniejszych atrakcjach.
Historia Anuradhapury
Anuradhapura to święte miasto założone w IV wieku pne Miejsce światowego dziedzictwa UNESCO od 1982 roku pod nazwą Święte miasto Anuradhapura. Przez wiele stuleci centrum buddyzmu Theravada, Anuradhapura odegrał kluczową rolę w rozprzestrzenianiu się i zachowaniu tej gałęzi buddyzmu, która opiera się na najstarszych pisanych tekstach swojej wiary.
Miasto służyło jako stolica królestwa syngaleskiego od IV wieku p.n.e. do początków XI wieku naszej ery. W tej epoce Anuradhapura stała się jednym z najtrwalszych ośrodków władzy politycznej i rozwoju kulturalnego w Azji Południowej. Strategiczne położenie miasta i żyzne tereny przyczyniły się do jego dobrobytu, dzięki czemu mogło prosperować przez ponad tysiąc lat.
Anuradhapura ma ogromne znaczenie religijne ze względu na związek z „drzewem oświecenia”, sadzonką figowca Buddy. Cięcie to, przywiezione do miasta w III wieku p.n.e. przez Sanghamittę, założycielkę zakonu mniszek buddyjskich, nadal przyciąga zarówno pielgrzymów, jak i turystów.
Miasto słynie z imponujących sztucznych jezior, czyli zbiorników wodnych, zwanych „zbiornikami”, które rozciągają się wzdłuż horyzontu. Zbiorniki te zostały zaprojektowane tak, aby wspierać rolnictwo i utrzymywać populację miasta. Stupy, wysokie budowle, które służyły zarówno celom religijnym, jak i komunikacyjnym, są cudami starożytnej inżynierii. Anuradhapura szczyci się także mieszkaniami na szczytach skał ozdobionymi misternymi rzeźbami, ogrodami wodnymi i zaawansowanymi osiągnięciami technologicznymi, które odzwierciedlają pomysłowość jej starożytnych mieszkańców.
Wzbogaceni wprowadzeniem buddyzmu z Indii prawie trzy tysiące lat temu, rzemieślnicy i inżynierowie tego miasta stworzyli zapierające dech w piersiach budowle, które do dziś urzekają cały świat. Te monumentalne dzieła, zbudowane z cegieł i rzeźbionych kamieni, w starożytnym mieście Anuradhapura nadal zachwycają gości swoją skalą i kunsztem.
Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, Jaya Sri Maha Bodhi wyróżnia się jako kluczowa atrakcja. UNESCO wpisało święte miasto Anuradhapura na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a Jaya Sri Maha Bodhi jest głównym powodem tego uznania. To święte drzewo, położone w starym Parku Królewskim Maha Megha Vana w Anuradhapurze, zostało przywiezione na Sri Lankę w grudniu (Unduvap) 236 rpne przez Arahanta Sanghamittę Maha There pod przewodnictwem Arahanta Mihindu Maha Thero. Król Devanampiyatissa, który rządził wówczas Sri Lanką, uroczyście zasadził drzewko Bodhi w Parku Królewskim Maha Megha Vana, dedykując je wielkim mnichom. Dziś Jaya Sri Maha Bodhi ma 2247 lat, co czyni go najstarszym żyjącym drzewem na świecie z udokumentowaną historią. To święte drzewo jest czczone ze względu na swoje głębokie znaczenie historyczne i religijne i co roku przyciąga licznych pielgrzymów i gości. Więcej szczegółów
Stupa Ruwanwelisaya to duża biała stupa, która jest o ponad 1000 lat starsza od stupy Jetavanarama. Król Dutugemunu, który został królem po pokonaniu króla Elary, zarządzał jego budową w 161 rpne. Niestety, nie żył wystarczająco długo, aby zobaczyć jego osiągnięcie. Lśniący biały budynek jest dość obszerny, ma wysokość 91,4 metra i obwód 290 metrów. Jest to druga co do wysokości stupa w Anuradhapurze i pozostaje wpływowym miejscem kultu. Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, promienna Stupa Ruwanwelisaya jest niesamowitym widokiem. Więcej szczegółów
Jetawanaramaya została zbudowana przez króla Mahasena (276-303 ne), wyznawcę buddyzmu mahajany. Jetavanarama jest wyjątkowa ze względu na masywną stupę. Pomieszczenia, w których znajduje się Jetavanarama, były wcześniej nazywane Parkiem Nandana, obszarem, w którym Thera Mahinda głosiła Dhammę przez siedem kolejnych dni. Na stronie znajdują się wszystkie konstrukcje wymagane dla klasztoru. Oprócz budynków wzniesionych przez króla Mahasena, dalsze budowy prowadził król Kitisirimevan (303-331 n.e.) i kolejni królowie, którzy go zastąpili.
Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, Jetawanaramaya wyróżnia się nie tylko swoją wspaniałością architektoniczną, ale także głębokim znaczeniem historycznym i religijnym.
Isurumuniya Viharaya znajduje się w pobliżu Tisa Wewa w Anuradhapurze. Do jaskini przymocowana jest Viharaya, a powyżej znajduje się skała. Postawiono na nim małą stupę. Isurumuniya słynie z kamiennych rzeźb, a ta uznawana za Isurumuniya Lovers jest najbardziej podziwianą i znaną na całym świecie. Różne rzeźby przedstawiają Jeźdźca, Staw słoni i rodziny królewskiej.
Isurumuniya Viharaya została zbudowana przez reżim Devanampiya Tissa, który rządził starożytną stolicą Anuradhapurą. Świątynia została stworzona jako duchowy kompleks dla niedawno zorientowanych mnichów.
Niektórzy uważają, że kochankowie Isurumuni są przedstawicielami hinduskich bogów Śiwy i Parwati. Jednak według dr Paranawithany uważa się, że jest to przedstawienie księcia Saliya, syna króla Dutugemunu i Asokamali, biednej kobiety, którą książę przedkładał nad tron.
Kąpiące się słonie to różne kamienne rzeźby, które są preferowane przez kilka osób i robią niezwykłe wrażenie, gdy wchodzisz na teren świątyni. Ale rzeźby różnią się reprodukcją. Przyjmuje się więc, że dzieło wykonało dwóch artystów w różnym wieku, różnymi technikami.
Człowiek i koń jest nieco niejednoznaczny, a mężczyzna siedzący obok konia jest wyrzeźbiony w skale nad stawem. Mężczyzna siedzi w „pozycji króla”. Jego lewa ręka rozciąga się pionowo pod miejscem, w którym dłoń jest umieszczona dłonią w dół. Jego prawa ręka spoczywa na prawej nodze zgiętej w kolanie. Więcej szczegółów
W Ranmasu Uyana, znanym również jako Park Złotych Rybek, znajdującym się w starożytnym mieście Anuradhapura, znajduje się niezwykły i niewyjaśniony artefakt pochodzący ze starej cywilizacji Sri Lanki. Artefakt ten nazywa się Sakwala Chakraya i jest również identyfikowany jako Gwiezdna Brama Sri Lanki. Magul Uyana, Królewskie Ogrody Przyjemności, leżą na dużych kamieniach skalnych i obejmują kilka jaskiń. Na stromej skale tych głazów wyryty jest zagadkowy widok: duży okrągły diagram o średnicy prawie dwóch metrów.
Okrąg jest wypełniony różnymi symbolami i wzorami – zarówno liniowymi, jak i okrągłymi. Najbardziej bezpośrednią wzmianką o tym artefakcie była wypowiedź HCP Bella, pierwszego komisarza archeologicznego Sri Lanki (1890-1912). Wspomniał o tym w swoim Raporcie z badań archeologicznych prowincji północno-środkowej i środkowej z 1901 roku. Wzmianka ta związana jest z pracami eksploracyjnymi, jakie prowadził na terenie wokół świątyni Isurumuniya.
Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, Sakwala Chakraya w Ranmasu Uyana wyróżnia się jako tajemniczy i fascynujący relikt pomysłowości i kunsztu starożytnej Sri Lanki.
Kompleks leśnych klasztorów buddyjskich Vessagiriya został zbudowany w III wieku pne przez króla Devanampiyatissę. W kompleksie znaleziono dwadzieścia trzy przypadki. Z legendy wynika, że miał być większy niż obecnie, gdyż skały z tego miejsca wykorzystano do innych budowli w późniejszych etapach.
Uważa się, że nazwa Vessagiriya nadal pochodzi od sanskryckiego słowa Vaishya i syngaleskiego słowa Giri. Vaishya jest jedną z kast władzy w kulturze indyjskiej, która służy ludziom w biznesie i kupcom. Giri to syngaleskie słowo oznaczające wzgórze. Stąd Vaishya Giri oznaczałoby górę ludzi w przemyśle i handlarzy. Sugeruje to również, że mieszkający tu skromni mnisi byliby kupcami w swoim świeckim życiu.
Inskrypcje wyryte na kamieniach przez mnichów i entuzjastów ujawniają historię Vessagiriyi. Według starożytnych zapisów, Arahat Mahinda Thero, który założył buddyzm na Sri Lance, wyświęcił 500 Vaishyan w Vessagiriya. Nadal istnieją płaskie granitowe powierzchnie, na których odpoczywali ascetyczni mnisi.
Vessagiriya był uważany za znanego wcześniej jako Issarasamanarama w czasach króla Devanampiya Tissa.
Posąg Buddy Samadhi w Anuradhapura jest jedną z najlepiej zachowanych postaci w kraju. Słynie z tego, że wyznacza poprzeczkę, na tle której znajdują się wszystkie inne tego rodzaju posągi. Wiek posągu Buddy Samadhi pochodzi z III lub IV wieku naszej ery, chociaż jego producent i orędownik są nieznani. Jednak park Mahamewna eskortował się z powrotem do III wieku pne i był jednym z najbardziej zaawansowanych hojnych ogrodów w kraju, sponsorowanym przez króla Mutasivę. Obecny posąg Buddy Samadhi ukazuje go w stanie zamyślenia, z jedną ręką na drugiej na swoim siedzeniu w mudrze dhjany, geście pokoju. Jego stopy są złączone w pozie veerasana. W sumie jest to gigantyczny posąg, wysoki na siedem stóp i trzy cale. Ponieważ jest mocno odrestaurowany, wielu uważa, że nieco stracił swoją początkową wartość. Szczególnie w nosie, po zniszczeniu w XIX wieku, trzeba było to naprawić za pomocą cementu.
Stupa Abhayagiri w Anuradhapurze, druga pod względem liczebności stupa na Sri Lance, została zbudowana przez króla Vattagamini Valagambę (89-77 pne). Trwa to do obszaru około 200 hektarów. Według Bhikkhu Fa-Hsien, który podróżował po Sri Lance w V wieku, w Mahavihara mieszkało trzy tysiące mnichów, aw Abhayagiri pięć tysięcy.
Rozwój Abhayagiri osiągnął swój szczyt za panowania króla Mahasena i był rdzeniem buddyzmu mahajany. Buddyjskie budowle znalezione na przedmieściach Abhayagri pokazują, że kompleks ten był istotną instytucją edukacyjną zarówno regionalnie, jak i globalnie.
Sandakada Pahana, zwana także Moonstone, to półokrągła kamienna płyta, zwykle spotykana na dole schodów starożytnych miejsc religijnych i wszelkich starożytnych pałaców królewskich na Sri Lance. Jest to nowatorskie dzieło starożytnej architektury syngaleskiej. Kamień księżycowy umieszczony w Pałacu Mahasena jest najbardziej eleganckim i najlepiej zachowanym kamieniem księżycowym znalezionym na Sri Lance.
Symbole i ich kombinacja opisują ogromne znaczenie religijne. Prof. Senarath Paranavithana przedstawił cieszącą się dużym zaufaniem interpretację.
Według jego oświadczenia,
Kamień Księżycowy oznacza cykl Sansary.
Poziom symbolizuje światowe pasje Thanha
Lotos reprezentuje ostateczne osiągnięcie nirwany.
Słoń, byk, lew i koń reprezentują narodziny, rozkład, chorobę i śmierć.
Łabędzie oznaczają rozróżnienie między dobrem a złem.
Więcej szczegółów
Eth Pokuna, zwany także Stawem Słoni, to ogromny sztuczny staw położony w pobliżu Lankaramaya Anuradhapura. Ten staw ma 159 metrów długości, 52,7 metra średnicy i 9,5 metra głębokości, z 75 000 metrów sześciennych objętości wody.
Woda do tego stawu została dostarczona ze zbiornika Periyamkulama przez system podziemnych dróg wodnych i nadal można zobaczyć część linii wodnych zbudowanych z płyt skalnych.
Te podziemne drogi wodne nadal działają po tylu setkach lat, aw 1982 roku, po obfitej porze deszczowej, można było zobaczyć wodę przelewającą się tymi kanałami ze zbiornika Periyamkulama.
Zbiornik ten był używany przez mnichów z klasztoru Abayagiri, których było ponad pięć tysięcy kapłanów.
Stupa Lankarama została zbudowana przez króla Valagambę w starożytnym miejscu w Galhebakada we wczesnym królestwie Anuradhapura na Sri Lance. Nic nie wiadomo o dawnej formie stupy, później ta została odnowiona. Ruiny przedstawiają rzędy kamiennych filarów i nie ma wątpliwości, że wokół stupy vatadage zbudowano dom, aby go objąć. Okrągły dziedziniec stupy wydaje się mieć trzy w okolicy. Średnica stupy wynosi 14 m. Dziedziniec ma okrągły kształt, a średnica wynosi 406 m.
Muzeum Abhayagiriya, założone na terenie starożytnego kompleksu klasztornego Abhayagiriya w Anuradhapurze, zostało otwarte dla publiczności 13 czerwca 1992 roku. Zaprojektowane w tradycyjnym planie klasztoru Panchavasa, muzeum zostało rozwinięte przez Centralny Fundusz Kulturalny przy pomocy gospodarczej Chin. Jest oficjalnie klasyfikowany jako „Kompleks Kulturowy Mahatissa-Faxian” dla upamiętnienia Ven. Kupikkala Mahatissa, pierwszy główny administrator Abhayagiri Maha Vihara i Ven. Fa-Xian, chiński mnich buddyjski, który studiował buddyzm w Abhayagiri Maha Vihara od 411 do 412 roku naszej ery. Muzeum znajduje się na terenie kompleksu archeologicznego Abhayagiriya.
Głównym celem muzeum jest pokazanie, poprzez artefakty odzyskane z Abhayagiriyi, że Sri Lanka była zamożnym krajem, który rozkwitł dzięki stosunkom międzynarodowym oraz niezwykłej zharmonizowanej sztuce i technologii. Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze Muzeum Abhayagiriya wyróżnia się jako ważne miejsce umożliwiające zrozumienie bogatego dziedzictwa kulturowego i historycznego Sri Lanki.
Stupa Thuparama jest najstarszą stupą na Sri Lance. Choć może nie jest tak widoczna jak inne stupy w Anuradhapurze, ma ogromne znaczenie sakralne, ponieważ przechowuje relikwię Buddy na obojczyku. Konstrukcja, którą widzimy dzisiaj, to gruntowna renowacja ukończona w 1862 roku, chociaż niektóre z oryginalnych kolumn nadal stoją wokół głównego budynku. Król Devanampiyatissa jako pierwszy zbudował Thuparama Dagoba w IV wieku, aby pomieścić relikt obojczyka. Inne pozostałości oryginalnej dagoby obejmują podstawy filarów, kamienne rzeźby, ruiny świątyni i doskonały kamień księżycowy. Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, Stupa Thuparama wyróżnia się jako miejsce o głębokim znaczeniu historycznym i religijnym.
Kuttam Pokuna Twin Ponds to zestaw stawów z ciosanego kamienia położonych w pobliżu klasztoru Abhayagiri. Bazy w dystrykcie Anuradhapura na Sri Lance.
Uważa się, że historia basenów została zbudowana za czasów króla Aggabodhi I (564-598 ne) na użytek mnichów buddyjskich ze społeczeństwa Kapara Mula. Chociaż niektórzy twierdzą, że mniejszy basen ma lepsze funkcje niż większy basen. W związku z tym uważają, że te dwa baseny nie były planowane i budowane w tym samym czasie.
Baseny Dwa baseny są prostokątne i zbudowane poniżej poziomu gruntu. Jeden z basenów jest mniejszy od drugiego, a oba dzieli wąski korytarz. Oba baseny mają tę samą szerokość, ale różne długości. Wymiary skracają się ku dołowi kolekcji. Na poziomie gruntu większy basen ma 132 stopy, a mniejszy 91 stóp. Szerokość obu zbiorników wynosi 51 stóp. Więcej szczegółów
Posąg Buddy Awkana jest najwyższą starożytną rzeźbą Buddy na Sri Lance, ma 12 metrów wysokości. Posąg ten, zbudowany w V wieku naszej ery, przedstawia postawę stojącą i jest uważany za arcydzieło wczesnej ikonografii Sri Lanki, wyrzeźbione z naturalnego kamienia skalnego. W drodze do Awkana miniesz bunt Kala Wewa. Posąg Buddy Awkana znajduje się około 180 kilometrów na północ od Kolombo lub 30 kilometrów na północny zachód od Dambulli, w pobliżu zbiornika Kala Wewa. Można do niego dojechać z Dambulli lub Anuradhapury drogą Kekirawa. Według Mahawanhy posąg Awkany został zbudowany za panowania króla Dhatuseny (455–473 r.) pod jego rządami. Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, posąg Buddy Awkana wyróżnia się jako niezwykły przykład kunsztu i oddania starożytnej Sri Lanki. Więcej szczegółów
Park Narodowy Kalawewa został ogłoszony parkiem narodowym w 2015 roku; obejmuje imponujące zbiorniki wodne Kalãwewa i Balaluwewa zbudowane przez króla Dhatusena w V wieku. Ten park o powierzchni ponad 6000 hektarów jest domem dla słoni, ale ma krytyczną cechę - stado ma wielką grupę kłów, samców słoni z kłami (kość słoniowa). Ma je tylko około siedem procent populacji samców słoni, co sprawia, że kły są szlachetnym widokiem.
Kiedy poziom wody spada z koryt zbiorników w strefie suchej, odsłania się bujna łąka, o którą słonie często pytają. Stada osiadłe i stada wędrowne z pobliskich lasów gromadzą się, aby mieć trawę. Ponieważ Park jest otwarty tylko w porze suchej, szanse na takie obserwacje są bardzo zachęcające. A to oprócz rozpoznawania dużych stad bocianów szerokodziobych.
Około października – listopada nadchodzą monsuny, a murawy znikają, ustępując miejsca wypełnionym zbiornikom wodnym. Podczas gdy rezydujące stada słoni pozostają, słonie wędrowne powracają. Piękne drzewa kumbuk i roślinność Parku uzupełniają zbiorniki wodne, ptactwo i rustykalne otoczenie. Więcej szczegółów
Mihintale to szczyt wzgórza w pobliżu Anuradhapury na Sri Lance. Sri Lanki uważają, że było to miejsce spotkania buddyjskiego pustelnika Mahindy z królem Devanampiyatissą, które zainaugurowało pojawienie się buddyzmu na Sri Lance. Obecnie jest miejscem pielgrzymek i miejscem kilku pomników religijnych i opuszczonych budowli. Według Mahavamsy, Thera Mahinda (syn indyjskiego cesarza Aśoki) przybył na Sri Lankę w dzień pełni księżyca Poson (czerwiec) i spotkał króla Devanampiyatissę, głosząc doktrynę królowi i jego ludowi. Buddyści ze Sri Lanki czczą tradycyjne miejsce, w którym odbyło się to spotkanie. Więcej szczegółów
Król Devanampiya Tissa zbudował zbiornik Tissa Wewa w III wieku pne Został on wyprodukowany w celu zaopatrzenia w wodę stolicy Anuradhapury, w tym Ogrodów Królewskich położonych tuż nad zaporą wewa, oraz zapewnienia bardzo potrzebnych opadów atmosferycznych na polach ryżowych w okolicy. Życie przy starej Tissa Wewa w Anuradhapurze pozostaje takie samo jak w minionych latach, a jezioro nadal działa jako istotna pomoc dla mieszkańców tego regionu.
Jeśli poziom wody w Tissa Wewa jest poniżej, poranny spacer nad brzegiem daje doskonały wgląd w wiejskie życie w okolicy. Rybacy łowią sieci w swoich połowach Wew Maalu (małych ryb jeziornych), pasterze bydła zabierają swoje bydło, aby żerowało na trawach.
Dla obserwatorów ptaków, takich jak my, scena jest przyjemna. Czaple, czaple siwe, kormorany, szczudła czarnoskrzydłe, pelikany, malowany bocian, aw sezonie migranci, tacy jak sieweczki Kentish, sieweczki rzeczne, jaskółki płomykówki, brodźce i inne, które często odwiedzają jezioro, są prawdziwą ucztą do obserwowania. Więcej szczegółów
Starożytny most Malwathu Oya w Anuradhapurze został zbudowany z bloków kamiennych, co stanowi niewielką część bardziej rozbudowanej konstrukcji. Regionalnie ten starożytny kamienny most jest uznawany za Gal Palama. Most, pierwotnie zbudowany nad Yodha Ela, kanałem i ujściem wody, który doprowadzał wodę z pobliskiego zbiornika do nawadniania okolicznych pól ryżowych, nie obejmuje już Yodha Ela. Zamiast tego stoi teraz nad mniejszą, nowszą drogą wodną. W okolicy znajdują się dwa takie starożytne kamienne mosty: jeden nad drogą wodną, a drugi nad Malwathu Oya, centralną rzeką zasilającą region. Oba mosty prawdopodobnie pochodzą z późnej ery Anuradhapury, chociaż dokładne datowanie jest trudne. Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, starożytny most Malwathu Oya, czyli Gal Palama, jest godnym uwagi świadectwem historycznych osiągnięć inżynieryjnych regionu. Więcej szczegółów
Image House, znany również jako Palimage, to najbardziej znany dom obrazów znajdujący się w kompleksie klasztornym Jethawanarama w Anuradhapurze. Znajduje się na zachód od stupy Jethawanarama. Ten sklepiony dom obrazów, znany jako Gedige, ma solidne boczne słupki drzwiowe o wysokości ośmiu metrów, które prowadzą do kamiennego relikwiarza z dwudziestoma pięcioma komorami (yantragala) i lotosowego cokołu z wizerunkiem Buddy. Ten styl architektoniczny sklepionego domu jest kontynuowany w Polonnaruwa, widoczny w domach z obrazami Thuparama, Lankatilaka i Tivanka. Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, Image House wyróżnia się jako znaczący punkt orientacyjny pod względem historycznym i architektonicznym. Więcej szczegółów
Vedahala – Starożytny Szpital u podnóża góry w Mihintale.
Wraz ze wzrostem mnichów i pobożnych świeckich pojawiła się nieunikniona potrzeba szpitala. Tak więc, główny szpital w Mihintale został założony przez króla Sena, drugi (853-887 AC) w Mihintale. Opis powstał na podstawie znalezionej na miejscu inskrypcji z X wieku.
Obecnie przy wejściu na teren Mihintale można zobaczyć ruiny szpitala z odrestaurowanym układem. Przy wejściu do Szpitala znajduje się Dziedziniec Zewnętrzny składający się z czterech pomieszczeń:
Pokój konsultacyjny
Pokój do przygotowania
Przechowywanie lekarstw
Pokój do kąpieli w gorącej wodzie
Na końcu zewnętrznego dziedzińca, od północy, znajduje się główny budynek: czworokątny dziedziniec z małą kapliczką pośrodku. Pomieszczenia rozmieszczone są na dwuwysokim podeście ze wszystkich czterech stron Dziedzińca Centralnego. Pokoje wychodzą na świątynię, która znajduje się na dziedzińcu. Powierzchnia każdego pokoju to około 100 metrów kwadratowych. Pokoje otwierają się na wewnętrzną werandę, dzięki czemu wszystkie cele są otwarte. Więcej szczegółów
Posąg Buddy Sasseruwy znajduje się 11 km na zachód od posągu Buddy Aukany, wznosi się na kamienistej górze, po której prowadzi 300 stopni. Podobnie jak posąg Aukany, Budda Sasseruwy był pierwotnie przykryty konstrukcją, o czym świadczą otwory w belkach wycięte w otaczającej skale. Jednak grasujący wrogowie Drawidów z południowych Indii zniszczyli tę konstrukcję osłonową i wszystkie inne budynki.
Posąg Buddy Sasseruwy pozostaje niekompletny od stóp do głów: dekoracja nad głową, znana jako „Siraspata”, nigdy nie została wyrzeźbiona w skale; jedno ucho jest niekompletne; nie dokonano ostatecznego wypolerowania szaty Buddy; a fundament to po prostu pozbawiony dekoracji kwadratowy blok skalny.
Dwie legendy łączą posąg Buddy Sasseruwy z Buddą Aukana. Po pierwsze, niektórzy twierdzą, że w trakcie budowy na tułowiu posągu pojawiły się pęknięcia, co spowodowało, że rzemieślnik porzucił go i stworzył nową rzeźbę w Aukanie.
Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, posąg Buddy Sasseruwy wyróżnia się jako świadectwo starożytnego kunsztu i wyzwań stojących przed jego stworzeniem.
Świątynia Haththikuchchi znajduje się około 3,5 km na zachód od Mahagalkadawala, przy drodze Anuradhapura-Kurunegala-Padeniya, w obrębie dywizji Rajanganaya i Giribawa w dystrykcie Anuradhapura. Ta kamienna sieć pagód została zbudowana za panowania króla Devanampiyatissy. Obiekt położony jest pośród pięknych stawów, bujnej zieleni i naturalnych formacji skalnych. Jest ono kojarzone z królem Sirisangabo, który podobno dał tu swoją głowę.
Według przekazów historycznych król Sirisangabo, który niegdyś rządził Anuradhapurą, opuścił swoje królestwo i medytował w świątyni Haththikuchchi. Legenda głosi, że król oddał głowę biedakowi, który przechodził obok, a ten człowiek zabrał ją bratu króla, Gotabhayi. Dowody archeologiczne potwierdzają skojarzenie tego miejsca z królem Sirisangabo, wskazując, że powstała tu stupa z vatadage i drzewem Bodhi.
Zapisy i znaleziska archeologiczne sugerują, że świątynia Haththikuchchi była aktywnym miejscem buddyjskim od III wieku p.n.e. do X wieku naszej ery. Godne uwagi obiekty archeologiczne obejmują staw na skale, na którą nigdy nie wpływa słońce ani księżyc, kamienna pułapka przypominająca zarezerwowaną pavvę, świątynia i Bodhi Ghara. Elementy te podkreślają historyczne i religijne znaczenie tego miejsca.
Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, Świątynia Haththikuchchi wyróżnia się bogatą historią i legendami otaczającymi króla Sirisangabo. Naturalne piękno tego miejsca i cuda archeologiczne sprawiają, że jest to niezwykłe miejsce.
The Katedra Archeologii Sri Lanki należy również polecić załodze za ich nieustanne próby ochrony i zarządzania tym miejscem.
Sila Stupa to stanowisko archeologiczne położone w pobliżu Ruwanwelisaya, ale nie zyskało dużego uznania wśród turystów i pielgrzymów zwiedzających Anuradhapurę. Ta dagoba położona jest naprzeciwko Ruwanwelisaya, około 2 km od stacji kolejowej w Anuradhapurze. Uważa się, że dagoba została zbudowana za panowania króla Saddhatissy, który rządził Anuradhapurą od 119 do 137 p.n.e. Według Mahavamsy i Manorathapurani szczątki Arahanta Kujjatissy lewitowały i przeniosły się do miejsca, w którym znaleziono Selachethiya, dokonując wielkiego cudu. Uważa się, że ta dagoba ma cechy architektoniczne nawiązujące do późnej ery Anuradhapury. Jeśli odwiedzasz Anuradhapurę, nie zapomnij odwiedzić tego miejsca o znaczeniu historycznym. Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, promienna Stupa Ruwanwelisaya i intrygująca Sila Stupa wyróżniają się jako gwiezdne zabytki. Więcej szczegółów
Kaludiya Pokuna to staw położony w Mihintale w Anuradhapurze. Przedstawia dowody jednego z najbardziej wyjątkowych osiągnięć monarchii syngaleskiej napędzanych energią wodną. Staw jest jednym z trzech zachowanych stawów młyńskich i dróg wodnych, które nadal funkcjonują na tym obszarze. Założona u podnóża zachodnich stoków Mihintale, jest otoczona czymś, co uważa się za pozostałości stupy i klasztoru. Staw otrzymał swoją nazwę, ponieważ przez większość czasu wydaje się ciemny ze względu na otaczające go drzewa i krzewy pobliskich dżungli. Wśród wielu miejsc do odwiedzenia w Anuradhapurze, Kaludiya Pokuna wyróżnia się jako intrygujące miejsce prezentujące zaawansowaną inżynierię hydrauliczną starożytnej Sri Lanki. Jeśli odwiedzasz Anuradhapurę, nie przegap okazji poznania tego stawu o znaczeniu historycznym. Więcej szczegółów
Sugerowana lektura: Najatrakcyjniejsze miejsca do odwiedzenia na Sri Lance
Artykuł autorstwa
Ravindu Dilshan Illangakoon
Jako współzałożycielka i szefowa treści w Sri Lanka Travel Pages dbam o to, aby każdy publikowany przez nas post na blogu był NIESAMOWITY.
Przeczytaj także
Przyjazdy turystów na Sri Lankę do końca maja 2024 r
Sri Lanka’s tourism industry has shown remarkable resilience and growth in 2024. As of May…
Najlepsze hotele w Sigiriya
Położona pośród starożytnych ruin i bujnych krajobrazów Sri Lanki, Sigiriya jest…
Kaavaalaa 2.0 Indian EDM DJ Event in Sri Lanka
Impreza Kaavaalaa 2.0 Indian EDM DJ w sobotę szturmem podbije Kolombo na Sri Lance…
